شصت وچهار سال پیش، در یکی از همین روزهای رمضانی، مسئولان بزرگ ترین مسجد اندونزی، از جوانی اهل مصر خواستند تا آیاتی از قرآن را تلاوت کند؛ مسجد جاکارتا مملو از صدها مسلمان و غیرمسلمانی بود که برای شنیدن آیات کلام مقدس آمده بودند و در بیرون از مسجد، 250 هزار تن برای آغاز تلاوت به حنجرۀ عبدالباسط لحظه شماری می کردند.
عبدالباسط محمدعبدالصمد در مشهورترین مسجدهای جهان چون مسجدالحرام در مکه، مسجد نبوی در مدینه، مسجدالاقصی در قُدس و مسجد ابراهیمی در فلسطین قرآن تلاوت کرد. او در جوانی به 14 ایلات آمریکا پا گذاشت و تنها در دو بار تلاوت در دو ایالات، 98 تن به اسلام گرویدند.
قاری عبدالباسط، یکی از بزرگ ترین قاریان جهان و نخستین عضو انجمن قاریان مصر است. او در سال ۱۹۲۷ در روستای «المزاعزه» یکی از توابع شهر ارمنت در جنوب مصر به دنیا آمد. نسب خانواده گی او از کُردهای مهاجری ست که هنگام لشکرکشی های صلاح الدین ایوبی، همراه او از ترکیه به مصر آمدند.
عبدالباسط در ۶ ساله گی به مکتب القرآن در ارمنت رفت و در ۱۰ ساله گی کل قرآن را از بر کرد. در 23 ساله، در نشستی یکی از خویشاوندان او از حاضران خواست اجازه دهند عبدالباسط 10 دقیقه تلاوت کند؛ عبدالباسط به سکوی سخنرانی رفت، اما ده دقیقه به یک ونیم ساعت رسید و شنونده گان هم چنان به ادامۀ آن اصرار داشتند.
او در طول زنده گی خود به کشورهای بسیاری از جمله فرانسه، بریتانیا، آمریکا و کشورهای آفریقایی رفت و در هر کدام با این که زبان شان عربی نبود، با استقبالی پررنگ روبه رو شد.
سی ام نوامبر 1988، کوچه های قاهره میزبان هزاران زن و مردی بود که برای خداحافظی به مراسم تشییع بزرگ ترین قاری قرآن آمده بودند. او در نتیجۀ سرطان حنجره و بیماری دیابت و التهاب کبد از دنیا رفت.
در این مراسم، صدها تن از نماینده گان کشورهای مسلمان و غیرمسلمان حضور داشتند و این روز را به نام این شخصیت دنیای اسلام نام گذاری کردند.
منبع: سلام وطندار
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/16561
تگ ها: